Porcupine Tree - Lightbulb Sun
Είναι ένας από τους ελάχιστους δίσκους που όταν τους αγόρασα δεν είχα την παραμικρή ιδέα σχετικά με το τι θα ακούσω. Μαθητής λυκείου και πωρωμένο μέταλο τότε (και τώρα και πάντα, αυτά δεν αλλάζουν κι ας λένε διάφοροι) αγόρασα το Lightbulb Sun λόγω μιας εντελώς χαμένης στο διάστημα δισκοκριτικής του Χρήστου Κισατζεκιάν στο Metal Hammer. Το κείμενο αυτό αναφερόταν σε πράγματα σχετικά με τους Porcupine Tree και τον Steven Wilson, αναφερόταν στα συναισθήματα που προκάλεσε στον συντάκτη, όπως
"βρίσκεσαι ξαφνικά "δοσμένος" σε μια απρόσμενη εξωσωματική εμπειρία που ελευθερώνει το παρόν από τα δεσμευτικά του κριτήρια και σε οδηγεί σε μια άκρατη συνουσία με την απεραντοσύνη της μουσικής"
αλλά σε κανένα σημείο του δεν αναφερόταν στη μουσική που παίζει αυτό το συγκρότημα, τις επιρροές του, με τι μοιάζει τέλος πάντων, για να κατατοπίσει κι εμάς τους άσχετους.
Παρόλα αυτά, ταυτιζόμενος με το πόσο είχε συνεπάρει τον συντάκτη ο συγκεκριμένος δίσκος και επειδή είχα συλλάβει εαυτόν να συμφωνεί σε περιπτώσεις μαζί του στο παρελθόν αγόρασα το CD. E, λοιπόν, αυτό που συνέβη όταν τον άκουσα πρώτη φορά όχι απλά ήταν αξιομνημόνευτο αλλά δεν έχει ξανασυμβεί σε αυτό το βαθμό έκτοτε.
Ο δίσκος αυτός άλλαξε πολλά σχετικά με την άποψη μου περί μουσικής, το γούστο μου και κατ' επέκταση τη ζωή μου. Από τότε οι Porcupine Tree κάθε φορά με οδηγούν κάπου αλλού και αυτός ο δίσκος όποτε παίζει φέρνει μαζί του εκτός από νότες, συναισθήματα ίδια με εκείνη την πρώτη γνωριμία μαζί τους και πολύ ευχάριστες αναμνήσεις.
Για μουσική δε θα μιλήσω ούτε εγώ γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω πολλά. Η ουσία αυτού του album είναι τα συναισθήματα που προκαλεί η ακρόαση του. Το μόνο που θα πω είναι ότι δε βρίσκω όχι τραγούδι και λεπτό αλλά ούτε δευτερόλεπτο σε όλη τη διάρκεια του δίσκου που θα ήταν καλύτερο αν ήταν διαφορετικό.
Η δισκοκριτική στην οποία αναφέρθηκα έχει κοπεί απ' το περιοδικό και τοποθετηθεί μέσα στη θήκη του CD σαν ευχαριστώ για το πόσο με βοήθησε να ανοίξω το μυαλό μου.
Όπως θα έλεγαν και οι παλιότεροι, side one, track one και ξεκινάμε...
